Ένα σημαντικότερα προβλήματα που δημιούργησε η οικονομική κρίση –πέραν τις διόγκωσης του Δημοσίου χρέους- είναι η συσσώρευση οφειλών επιχειρήσεων, επαγγελματιών και νοικοκυριών, είτε προς το Δημόσιο (π.χ. Εφορία, ασφαλιστικά ταμεία), είτε προς τον ιδιωτικό τομέα (π.χ. τράπεζες, προμηθευτές). Πρόκειται για το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους  που υπολογίζεται στο 136% του ΑΕΠ και αποτελεί πολλαπλή απειλή τόσο για την ανάκαμψη της οικονομίας όσο και για τη διασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για τους πολίτες.

Στην προσπάθεια να εξυγιανθούν επιχειρήσεις με υγιή χαρακτηριστικά, ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους από καλύτερες βάσεις για την ανάπτυξή τους και να διασφαλιστούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, το Υπουργείο Οικονομίας και το Υπουργείο Δικαιοσύνης ολοκληρώσαν στρατηγικά προσανατολισμένες και ολιστικές παρεμβάσεις στο νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τη σχέση των οφειλετών επιχειρηματιών-πιστωτών προς την κατεύθυνση της προώθησης αμοιβαίως επωφελών ρυθμίσεων του συνόλου των οφειλών τους, όχι μόνο των τραπεζικών.

Το αποτέλεσμα είναι η προσθήκη ενός ακόμα σταδίου, μίας ακόμα όδου διαπραγμάτευσης διευθέτησης οφειλών πριν το προπτωχευτικό και το πτωχευτικό στάδιο και η αναμόρφωση του πτωχευτικού πλαισίου.

Στις 3/5/2017, ψηφίστηκε ο Νόμος του Εξωδικαστικού Μηχανισμόυ Ρύθμισης Οφειλών για τις επιχειρήσεις, νόμος ο οποίος για πρώτη φορά σε εξωδικαστικό επίπεδο παρέχει ισχυρά κίνητρα για την ένταξη μίας επιχείρησης η οποία επαπειλείται με αδυναμία πληρωμών ή που ήδη αδυνατεί να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της, σε μία καινοτόμο, δομημένη, γρήγορη και αυστηρά χρονικά οριοθετημένη εξωδικαστική διαδικασία διαπραγμάτευσης με όλους τους πιστωτές τις (ΔΟΥ, Ασφ.Ταμεία, Τράπεζες και λοιπούς ιδιώτες Πιστωτές). Ο μηχανισμός αφορά όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους και θα μπορούσε να καταλήξει σε αμοιβαία επωφελείς ρυθμίσεις για τις δύο πλευρές. Στον Νόμο ήδη προβλέπεται ρητά πρωτοφανής ευελιξία του Δημοσίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων -ως πιστωτών-, με δυνατότητα απομείωσης βασικής οφειλής, προστίμων και προσαυξήσεων και παράλληλη επιμήκυνση παλαιών οφειλών έως 120 δόσεις, και αναμένεται παρόμοια στάση και απο τους ιδιώτες πιστωτές. Η διαδικασία που προβλέπει αναστολή διώξεων και προστασία απο πλειστηριασμούς και κατασχέσεις σε βάρος της επιχείρησης που αιτείται στον μηχανισμό, διεξάγεται με τη χρήση των νέων τεχνολογιών και εκκινείται με κατάθεση αίτησης και πρότασης από τον οφειλέτη και τη συναίνεση του 50% των πιστωτών να ενταχθούν στη διαπραγμάτευση. Υπάρχει η δυνατότητα κατάθεσης αντιπροτάσεων που εγκρίνονται από επαυξημένη πλειοψηφία των πιστωτών -χωρίς όμως να επιβάλλονται στον οφειλέτη- σε μία πλατφόρμα διαπραγμάτευσης. Η ροή διαχειρίζεται, παρακολουθείται και καταγράφεται  από εξειδικευμένο ενδιάμεσο επαγγελματία-συντονιστή και καταλήγει στη σύνταξη συμφωνίας, της σύμβασης αναδιάρθρωσης, η οποία δεσμεύει το σύνολο των συμμετεχόντων πιστωτών και δύναται να επικυρωθεί από το δικαστήριο προκειμένου να δεσμευτούν στους όρους της σύμβασης αναδιάρθρωσης ακόμα και αυτοί οι πιστωτές που δεν συμμετείχαν στην εξωδικαστική διαδικασία.

Επίσης, στα τέλη του 2016 αναμορφώθηκε ο Πτωχευτικός Κώδικας ο οποίος:

• Δίνει δεύτερη ευκαιρία άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας σε όσους ιδιοκτήτες ή μετόχους εταιρειών είναι συνεργάσιμοι στη διάρκεια της πτωχευτικής διαδικασίας. Στον Νόμο περιγράφεται η δυνατότητα του οφειλέτη να βγει ξανά στον επιχειρηματικό στίβο εφόσον το πτωχευτικό δικαστήριο τον κηρύξει «συγγνωστό». 
• Με τις νέες διατάξεις σε δύο χρόνια από την πτώχευση υπάρχει η δυνατότητα δικαστικής απαλλαγής των υπολοίπων των χρεών τους. Ο επιχειρηματίας, ως φυσικό πρόσωπο, αφού υποβάλει σχετική αίτηση και μετά την παρέλευση δύο ετών από την κήρυξη της πτώχευσης μπορεί να πετύχει απόφαση που θα τον απαλλάσσει ακόμη και πλήρως από το υπόλοιπο των απαιτήσεων των πιστωτών του που δεν ικανοποιείται από την πτωχευτική περιουσία. 
• Συντομεύεται η διαδικασία της εξυγίανσης και παρέχεται η δυνατότητα προσφυγής σε εκείνους με την πιθανότητα αφερεγγυότητας, δηλαδή ακόμη και σε επιχειρηματίες που βλέπουν για παράδειγμα ότι δεν θα μπορούν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. 
• Θεσπίζεται δε σειρά ρυθμίσεων όπως η επιμήκυνση της διάρκειας των αποπληρωμών, η μείωση των επιτοκίων, η απομείωση οφειλών και η κεφαλαιοποίηση υποχρεώσεων του οφειλέτη με την έκδοση μετοχών κάθε είδους ή κατά περίπτωση εταιρικών μεριδίων. Παράλληλα  αναστολή των ατομικών και συλλογικών διώξεων σε βάρος του οφειλέτη. Απαραίτητη προϋπόθεση για να ισχύσει η συμφωνία εξυγίανσης είναι η επικύρωσή της από το πτωχευτικό δικαστήριο, το οποίο συνεδριάζει μέσα σε δύο μήνες από την υποβολή της αίτησης για εξυγίανση. Ενώπιον του δικαστηρίου μπορεί μάλιστα να παραστεί και εκπρόσωπος των εργαζομένων.
• Ελέγχει αποτελεσματικότερα τις δόλιες πτωχεύσεις με συνοπτικές διαδικασίες οπλίζοντας τους υπαλλήλους του ΣΔΟΕ και άλλων ελεγκτικών οργάνων του κράτους με ανακριτικές αρμοδιότητες ώστε να ελέγχουν τις οικονομικές καταστάσεις και την περιουσία των υπό πτώχευση εταιρειών.